Instagram: @_pinkconfetti

Wil jij ook graag Spruitblogger worden? Stuur een miniblog naar [email protected] t.a.v. Emma en wie weet ben jij onze volgende Spruitblogger!

Wanneer is hij zo groot geworden?

Nog heel eventjes en dan wordt hij drie. Hij die mij mama maakte, wordt gewoon al 3!
Hij zit heerlijk te spelen met zijn Duplo, helemaal in zijn eigen fantasiewereld. En terwijl hij zo heerlijk zelfstandig aan het spelen is bedenk ik me: “Wanneer is hij zo groot geworden?”

Ik vond dit altijd het allergrootste cliché maar het is echt waar. Voor je het weet zijn ze groot!

Als baby kon ik hem af en toe wel groot kijken. Hopende dat hij niet meer twee slaapjes op onmogelijke tijdstippen moest doen, maar gewoon lekker één middagdutje. En wat keek ik uit naar de dag dat hij kon tijgeren, zodat hij zelfstandig vooruit kon, en niet elke 5 minuten lag te schreeuwen op de grond omdat het niet lukte.
Het allermeest verheugde ik me op het moment dat hij gewoon lekker alleen met zijn speelgoed kon spelen, en ik niet altijd maar mee hoefde te spelen. En nu…. Nu is hij bijna 3 en zit hij hier, voor mij op de grond, compleet in zijn eigen wereld een dierenstal van Duplo te bouwen. Wanneer ik hem vraag of hij hulp nodig heeft of dat ik misschien mee mag bouwen zeg hij: “Nee mama, het lukt me prima zelf hoor!”
Dat is het moment waarop ik me realiseer dat hij groot wordt, en dat het met drie keer knipperen gebeurd was. Waar ik zo graag wilde hij zelfstandig zou gaan spelen, zodat ik ook mijn eigen dingen kon doen, baal ik nu dat ik niet mee mag spelen. 

Het is een emotionele rollercoaster, dat mama zijn. Als ze klein zijn kijk je uit naar de dagen dat ze groter zijn en langer doorslapen of zelfstandig kunnen spelen. Maar als ze dat dan eenmaal doen, denk je met weemoed terug aan toen ze klein waren en je nachten achter elkaar op de schommelstoel je kleintje in slaap knuffelde. Het is wat!

Voor nu neem ik mij voor om nog even extra te genieten van hoe hij de allermooiste stallen voor zijn duplo dieren bouwt. Ik ga proberen te genieten van iedere mijlpaal en hem niet meer ‘groot te kijken’. Ik blijf staren naar hoe knap hij al die nieuwe dingen leert. Zonder te knipperen, want dan zijn ze groot voor je het weet!