Spruitblogger: Nathalja is mama van drie dochtertjes. Haar oudste dochter, Puck, ging na de zomervakantie voor het eerst naar school. Benieuwd hoe dat ging? Lees snel verder!

Instagram: @nattal_nathalja

Pucks eerste schooldag

Als je zwanger bent, droom je van de tijd die je gaat hebben samen met je baby je denkt aan baby zwemmen en aan de mijlpalen die je kindje gaat krijgen. Wanneer gaat ze lopen? Wat zal haar eerste woordje zijn? En ineens POEF komt de eerste schooldag eraan. Ik geloofde nooit zo in die moekes met alle clichés en uitspraken zoals "Geniet ervan hoor, want voor je het weet zijn ze groot." of het eindeloze "Wat wordt hij/zij alweer groot, hè?" 

Ineens was het moment daar. Ik ging nadenken over wat ik nou eigenlijk de afgelopen vier jaar allemaal met Puck had beleefd. Mijn ogen begonnen al vochtig te worden en om het plaatje compleet te maken, ging ik oude filmpjes kijken waarbij ze haar eerste stapjes zette en ze in echte babytaal aan het brabbelen was. Ik herinner me nog haar eerste woordje: Aapje. Zo heet haar knuffel die tot de dag van vandaag trouw aan haar hand zit vastgeplakt en waar ze alle troost uithaalt die ze nodig heeft. In deze emotionele bui kocht ik nog een zilveren ketting met de initialen van Puck en haar zusjes erin die ik haar wilde geven als ze naar school zou gaan. Toen Puck bijna 2 jaar was hebben wij haar al ingeschreven op de basisschool in verband met de wachtlijsten van de scholen bij ons in de buurt. Ik herinner me de kennismaking nog heel goed. Het moment dat ze daar de gang in zou lopen en op een houten stoeltje met haar naam in de kring zou gaan zitten, leek nog ontzettend ver.
Inmiddels heeft Puck er twee zusjes bij gekregen en kwam hét moment steeds dichterbij: de allereerste schooldag. Puck vond het onwijs spannend en ik zelf natuurlijk ook. Ze mocht zelf haar tas en broodtrommel uitzoeken en dat maakte het allemaal wat leuker voor haar. Ze koos een hysterische roze tas met elfjes en een broodtrommel met roze glitters. Alles voor een fijne start in groep 1. De avond voor Pucks eerste schooldag zat ik huilend op de bank een hele vette kazen pizza van 3000 calorieën te eten. Ik herkende mezelf niet en was nog emotioneler dan toen ze geboren werd. Ik zette alles klaar, pakte de ketting die ik haar cadeau wilde doen in en ging op tijd naar bed. 

De wekker ging, de boterham was ingepakt en het fruit zat gesneden in de glitterbakjes. Ik voelde me al een echte schoolmoeder en was nog niet eens op de school geweest. Eenmaal op school aangekomen, deed het me gelijk denken aan mijn eigen basisschooltijd. De luizenzakken in de gangen en de houten stoeltjes met de namen van de kinderen erop. Ik voelde me weer heel jong tot ik er even aan werd herinnerd dat dat inmiddels ook 25 jaar geleden is, maar dat terzijde. Puck was de schildpad. Ze zocht haar stoeltje en ging nerveus zitten. We zeiden haar gedag, gaven haar een kusje en gingen weg. Daar kwamen de tranen.. En nee, niet eens bij mij, maar bij Puck. "Mamaaaaaaa", inclusief een dramatisch handje wat ze uitstak. We zwaaiden nog en gingen de school uit. Het kon ook niet anders maar ook daar kwamen míjn dramatische tranen. Ik zei: "Ik heb al die tijd voor haar kunnen zorgen en ben altijd met haar samen geweest. Dat komt nooit meer terug." Haha, terwijl ik dit typ voel ik toch enige schaamte. Ik had afgesproken te gaan lunchen met een vriendin dus dat zorgde voor de afleiding die ik even nodig had. Om 15:00 uur zou de schooldag afgelopen zijn. Uiteraard om stipt 14:45 uur stond ik paraat als echte schoolpleinmoeder. Het was inmiddels 32 graden; het zweet droop overal tussen en langs. Bobbie en Charlie wilden alleen maar opgetild worden. Ik keek om me heen en zag andere moeders die een buggy hadden meegenomen. Shit, wat slim, waarom had ik dat niet gedaan? Lekker nog meer zweten. Mijn telefoon was inmiddels al twee keer op de grond gevallen. Charlie zat inmiddels op de grond gras te eten en stopte iets wat leek op een bedorven olijf in haar mond en Bobbie bleef maar zeuren om opgetild te worden. Ik keek ondertussen mijn ogen uit. Ik zag mode waarvan ik niet eens wist dat mensen van mijn leeftijd wisten dat dat OOIT in de mode is geweest. Rokjes met zwarte leggings eronder, sandalen uit de jaren 70, maar ook moeders vol in de make-up en op hakken. 

De tijd tikte langzaam door en het leek wel alsof ik daar inmiddels al een uur stond. De schooldeur ging open dus het kon nooit lang meer duren. Ik staarde me suf naar die deur want ik wilde haar eerste blik natuurlijk niet missen. Totdat ik op mijn schouder werd getikt: "Hoi hoi, wist je dat jouw jurk aan de zijkant helemaal open is? Ik dacht ik zeg het even, wellicht wist je dat niet." BEDANKT! Ik wist inderdaad niet dat ik al die tijd stond weg te zweten met mijn jurk helemaal open waardoor je mijn onderbroek en alles kon zien zitten. Nee, DAT WIST IK NIET! Maar bedankt. Welkom op de basisschool, groetjes en tot ziens. Daar kwam ze... vooraan, hand in hand met de juf, kwam Puck naar buiten. Bobbie rende naar haar zus toe en Puck rende naar me toe en knuffelde me langer dan dat ze ooit had gedaan. Ze had een super leuke dag gehad en keek er naar uit om weer naar de basisschool te mogen. Komt dat even goed uit.. want de komende 15 jaar zal je nog mogen genieten van de schoolbanken, Puck. Een nieuwe fase in ons leven. Spannend, maar toch ook wel heel erg leuk. Ik ben super benieuwd wat we allemaal gaan meemaken komende tijd en hoe zij alles zal gaan ervaren. Voortaan neem ik een buggy mee en zorg ik in ieder geval goed ben aangekleed. Maken jullie gekke dingen mee op de basisschool? En vonden jullie kinderen het ook zo spannend? Ik zeg jullie kinderen, maar ik bedoel natuurlijk jijzelf: jij en jouw moederhart!